'Onderweg naar morgen' - tweede bedrijf

Afgelopen zondag gaf Feetje eindelijk haar geheim prijs: ze is niet zwanger. En hoe ik dat nu opeens zo zeker weet? Gewoon: ze werd krols. En naarmate deze gemoedstoestand in haar groeide, werden de zichtbare en hoorbare signalen daarvan duidelijker. Mijn lady-of-the-house liet weten, dat ze een man wil en als ’t effe kan nu.
Oké, duidelijk, boodschap overgekomen, we gaan het regelen ☺. Fee’s wens is mijn bevel…

Telefoontje plegen, weekendtas inpakken, benzine tanken en gaan – in Lopik waren ze er ook vlug klaar voor, gelukkig.

Feetje is dus weer uithuizig en daar geniet ze erg van: buitenlucht, de bedden zijn goed, het eten is lekker en het gezelschap is heeeeel prettig.
Ze werd enthousiast ontvangen en voelde zich vrijwel direct weer ‘thuis’. Ior onthaalde haar op een eerste tedere wasbeurt en die had wat haar betrof al meteen voldoende overredingskracht…

De geliefden hebben het samen helemaal genoeglijk, van tijd en plaats hebben ze nu geen notie en voor eten effe geen aandacht. Ze liggen genietend tegen elkaar aan en Ior is al ‘gespot’ liggend in Feetjes armen… Mooi he?

Vandaag krijg ik de informatie allemaal uit de tweede hand, maar gisteren kon ik het allemaal even met eigen ogen aanschouwen en als ik niet verstandig was geweest, was ik nog een hele poos blijven kijken.
Maar, om aan mijn nieuwsgierigheid en gemis tegemoet te komen stuurde Diana mij vanochtend foto’s, helemaal geweldig en het publiceren helemaal waard!

Nee, het staat er niet op ☺, maar wel hun geluk en genoegen in elkaars gezelschap – misschien nog wel veel leuker om naar te kijken…

Fee in dartelstemming

Het is één uur op deze rustige zondagmiddag. Mijn bosgespuis heeft zich over de diverse zachte slaapplaatsen verspreid en ligt vergenoegd te dommelen. Ik kijk naar buiten en zie dat het begint te regenen, nou ja, noem het maar gerust gieten.
Fee wordt nu goed wakker en haast zich door het kattenluik naar buiten – ’t lijkt wel of ze hier nou net op heeft liggen wachten de hele ochtend! Ze loopt doelbewust naar het uiterste puntje van het balkon – daar waar het het natste wordt en de wind het hardste waait…
Ze geniet ervan, van deze nattigheid en laat de wind lekker door haar haren blazen. Ik vind het altijd weer een mooi gezicht, die welige vacht die zo prachtig alle kanten op waait.
Ik weet wat er nu komt, Feetje krijgt van dit weer altijd de kolder in haar kop: ze roetsjt in wilde vaart de klimpaal op en af en rent dan het balkon in volle lengte op en neer; dit ‘rondje’ herhaalt ze dan nog een paar keer en tegen die tijd is ze volledig opgeladen voor alle gekkigheid die haar maar voor de pootjes komt. En als het zo lekker waait, kan dat van alles zijn: een paar bloesemblaadjes die het balkon zijn opgewaaid, een dot verzamelde sisalvezels, omdat het oude klimgevaarte steeds maar verder uitvalt, of zelfs een pluk kattenhaar, door de wind bijeengeblazen tot een spannend soort muis… Feetje vindt in deze stemming alles spelenswaard en ze is nu net een jong katje, dat jaagt op alles wat beweegt, met zwiepstaart, oren naar achteren en ogen vol vuur!
Het komt erop neer dat Fee zich niet erg zwanger gedraagt, niewaar?

De afgelopen week leverde daarvoor nog wat meer aanwijzingen: nadat ze eerder haar vriendinnen tegen zich in het harnas had gejaagd met haar sjagrijnige buien, doet Fee nu al haar best om het met iedereen weer goed te maken: Flori en Rhoslyn krijgen vriendelijke kopjes en worden steeds opnieuw met lieve likjes gewassen. Flori vindt het allang weer best en geniet van Fee’s aandacht, maar Rhoslyn vertrouwt het nog niet helemaal… Daarvoor is ze inmiddels iets te vaak en te nadrukkelijk door haar eigenste moeder met een grauw en een snauw afgewezen ☺.
’t Komt natuurlijk allemaal wel weer goed, maar Rhoslyn heeft er nog effe wat meer tijd voor nodig, zullen we maar zeggen.
Met Eline valt er voor Feetje niks goed te maken, die is in de afgelopen periode gewoon haar eigen rustige gangetje gegaan en Fee heeft het dan ook nooit nodig gevonden om haar op afstand te houden – misschien ook uit respect voor Eline’s blijde toestand???

’t Ziet er al met al dus niet naar uit, dat mijn mooie prinses in ‘gezegende staat’ verkeert (maar ik houd voor de zekerheid toch nog maar een klein slagje om de arm: met Feetje weet je nou eenmaal nooit helemaal waar je aan toe bent…).
We wachten het dus allemaal maar gewoon rustig af, in de aangename wetenschap dat Eline wel zeker een mooi geheim bij zich draagt – en wat doet ze het goed, dit aanstaande moedertje!

Ladies' talk

Hier in het Bragalund’s Bos worden er nu geleidelijk aan wat veranderingen merkbaar.
De twee meiden die niet uit logeren zijn geweest, trekken veel met elkaar op: ze slapen gezellig in elkaars buurt, ze wassen elkaar en natuurlijk zorgen ze ook samen voor het dagelijkse portie donderjagen. Ze vinden ook een beetje ‘troost’ bij elkaar, als ze weer eens de kolder in de kop hebben. Want, jawel, ook de jongste maagd is nu volwassen aan het worden en heeft haar eerste krolsheid meegemaakt. Het is niet te geloven, maar Rhoslyn presteert het om zelfs daarin schattig en ontwapenend te zijn, met zachte kirrende mauwtjes in allerlei toonaarden, met een boel lieve kopjes en, niet te vergeten, met haar verhoogde behoefte aan knuffels (en daarin is ze normaliter al niet krenterig ☺!). Wat is ze toch een heerlijk meissie!
Flori begint al een beetje aan dit soort tijdelijke vlagen van verlangen te wennen en niet meer zo vaak als bij de vorige keren valt ze Fee ‘lastig’ met haar aandachttrekkerij. Helaas voor haar is die er nog altijd niet erg van gediend, soms krijgt Flo wel even een snel moederlijk likje, maar meestal verdwijnt de lady of the house zo snel mogelijk uit haar buurt en haar ogen en staart maken dan haar irritatie en ongeduld afdoende duidelijk.


Fee is wat humeurig de laatste tijd en dat zou een aanwijzing kunnen zijn … Maar met de meeste van haar reacties en gedra-gingen in deze dagen kan ik alle kanten uit, ’t kan vriezen of ’t kan dooien, zullen we maar zeggen, dus blijven we hier met z’n allen (gewoon) nog in het ongewisse…

Maar Eline is nu toch wel echt zwanger (hoera!)!!! Zo leuk om te zien hoe ze daardoor verandert: ze is veel rustiger en ‘bezadigder’ bij het spelen, ze rent niet meer als een dolle door het huis, ze heeft het hele hoge klimmen en springen voorlopig even van haar agenda geschrapt, ze slaapt veel meer en ze éét! – ik mag wel zeggen, ze bunkert ☺! Maar het leukste vind ik nog dat ze in één keer zo ‘volwassen’ oogt: ze beweegt zich zelfverzekerder, ze reageert kalmer en evenwichtiger op de dingen om haar heen en vooral haar ogen zijn anders – moeilijk te omschrijven, maar zo boeiend om te zien!
Kortom, Lievelientje gedraagt zich al model als aanstaande moeder, ze groeit toe naar de komende verantwoordelijkheden en op haar eigen bescheiden manier geniet ze er mega van! Prachtig!


En Feetje? Tja … ☺ Zoals gezegd: er is iets met haar stemmingen, maar voor het overige valt er (nog) geen chocola van te maken! Fee’s geheim ligt vooralsnog in de schoot van de toekomst - en in die van haarzelf - verborgen … ☺.

mysterieuze schoonheid in de schemering...