dinsdag 26 augustus 2008

Back to 'normal'


Het is weer rustig in het Bragalund’s Bos en dat is effe wennen. In het afgelopen weekend heb ik Dayna en Aslan weggebracht naar hun nieuwe home en die hadden het daar meteen al zo naar hun zin, dat ze op dag 1 al druk bezig waren om de boel eens flink op stelten te zetten. Zo leuk dat ze lekker samen blijven – altijd een speelkameraadje en ‘sparring partner’ bij de hand!

Toen het vorige week eindelijk even droog was, nam ik deze laatste gelegenheid te baat om met m’n kittens en m’n camera het balkon te bezoeken. Voordat ze weggingen moesten er natuurlijk nog even een paar plaatjes worden geschoten, want wat waren ze in de laatste twee weken alweer gegroeid!

Ziehier een greep uit die laatste fotosessie, met ook nog effe een plaatje van mijn eigenste Irina er tussenin, maar om van haar foto’s te maken krijg ik lekker nog alle gelegenheid!
Nu was de lens vooral gericht op de twee vertrekkende schoffies…









Het zijn lekkere, ondeugende schatten en wat heb ik van ze genoten! En nu gaan ze met elkaar en met het hele huisgezin daar lekker genieten van het goede leven! Prachtig toch?

zaterdag 9 augustus 2008

Hopeloos ☺!(?)



Iedere fokker die net zo bevlogen is als ik zal het herkennen: de laatste foto’s van je kittens – dus als ze 13 weken oud zijn – moeten toch echt de beste en leukste worden! En daar wil je een boel voor doen en daarvoor wil je ook een heleboel geduld opbrengen.

Pech voor mij! Mijn kittens hadden heel andere ideeën bij wat het ‘beste en leukste’ is…! Geen seconde wilden ze stilzitten, draaiden steeds hun achterkantje naar de lens of, erger nog, banjerden gewoon uit beeld, wat zoveel wil zeggen als: ze maakten zo snel mogelijk dat ze wegkwamen!
En wat ik ook probeerde met speeltjes, rammeltjes, sliertjes, hengeltjes en afleiding – niks, maar dan ook helemaal niks hielp! “Lekker boeiend…”, zag je ze denken, ”bekijk het maar met je flitsmachine en je kinderachtige speeltjes!”
Na vele pogingen, over twee dagen verspreid, heb ik het opgegeven: dit stelletje gespuis is niet fatsoenlijk op een foto te krijgen – geen land mee te bezeilen, geen eer mee te behalen ☺.


Met uitzondering van mijn eigen kleine grietje, dat het altijd wel (even!) leuk vindt om mooi voor je te gaan zitten (tuurlijk – ik weet wel welke ik kies… pfffff), kreeg ik dus geen van de kittens ook maar een beetje leuk voor de lens en heb ik de laatste fotoserie op de kittenpagina’s moeten vullen met de beste toevalstreffers uit zo’n slordige 250 geschoten plaatjes.
’t Valt, naar ik vurig hoop, nog enigszins mee zoals de ’13-weken-serie’ er uiteindelijk op de website uitziet, maar de belangstellende bezoeker ziet er zeker niet aan af welke beproevingen ik daarvoor heb moeten doorstaan – de wanhoop nabij en mijn, doorgaans eindeloos, geduld volledig opgebruikt! Hopeloos dus, dit kleine kittenschorum! Gelukkig maar dat ze ondertussen ook heel lekker lief en leuk zijn!


Ondertussen is voor ‘mijn’ kittens een hele nieuwe levensfase ingegaan.
Kaspian heeft ons al vaarwel gezegd, is enthousiast in zijn nieuwe familiekring opgenomen en doet momenteel dapper zijn best om te wennen aan een grote – en o zo prachtige en lieve – hond. Geen nood, dat komt allemaal best goed – met een paar dagen weet hij niet beter en zijn die twee de beste maatjes ☺!
Aslan en Dayna zijn voor de komende twee weekjes zomaar ineens mijn vakantielogeetjes geworden (bof ik even: mag ik lekker nog een beetje langer van ze genieten!!!).
En Irina, tja, ze weet het zelf niet, maar zij is nu formeel toegetre-den tot de bosbewoners van mijn cattery, met alles erop en eraan.
En zo komt het, dat zowel mijn huis als mijn website weer wat voller zijn geworden…, is dat effe leuk!

poging om vier Narniakittens op één foto te krijgen... ...jammerlijk mislukt ☺!!!