dinsdag 24 februari 2009

Mooi stelletje!!!


Wat heb ik een spijt! – dat ik mijn fototoestel niet bij me had toen ik, een paar dagen geleden, Rhoslyn uit logeren bracht voor haar ‘date’ met Xanthoz, de megalieve en megamooie Boskater van cattery Nordic Mystery!!!
Vooraf had ik Sandra, de eigenaar van deze mooie jongen, al een paar keer verteld – eigenlijk een beetje gewaarschuwd – dat mijn roodblonde meisje een beetje verlegen is en van onverwachte dingen soms zelfs een beetje bang… Maar mijn grietje heeft mij met open mond doen staan ☺! Al vanaf de eerste paar seconden, bij het neuzen en ruiken, was ze errug geïnteresseerd, ging over van ligstand naar zit, strekte haar nek en zette haar ogen op groot en alert! Vervolgens ging ze meteen achter de donkere man aan. En Xanthoz, die prachtige goeierd, ging zomaar meteen vrijwillig in een hoekje zitten… Tja, dat gaf Rhoslyn wel een erg goede gelegenheid: ze begon met een snelle roffel te geven op zijn hoge voorhoofd met links, niet echt hard en zonder nagels, dat dan weer wel. Het mondde uit in een wedstrijdje mismeppen, en tjongejonge, wat waren ze daar allebei goed in! Uiteindelijk liep Rhoslyn weg, maar kreeg onmiddellijk Xanthoz achter zich aan; en toen ze nog wat misslagen hadden uitgewisseld werden de rollen omgekeerd: Xanthoz ging er vandoor en gelijk volgde Rhoslyn hem weer.
‘t Was al met al een boeiend schouwspel voor twee hobbyfokkers die een beetje verliefd zijn op hun eigen kat! Want allebei maakten de katten zich voor de ander een beetje extra indrukwekkend door de oren goed hoog en en naar voren, en vooral ook de kraag breeduit op te zetten; maar bovendien gaf de kleurencombinatie van haar hele lichte crème/wit met zijn diepdonkere zwart gemarmerd wel een hele aangename aanblik!
Kortom, we hebben er een poosje heel erg van genoten (en dus: spijt over het ontbreken van mijn camera!).
Maar ja, ’t werd natuurlijk ook een keer tijd om afscheid te nemen, al was dat na dit hoopgevende begin gelukkig niet eens zo heel erg moeilijk.


Nu is ze weer thuis, mijn eigenste meissie (gelukkig!) en lijkt het gewone leven weer zijn gewone gang te hernemen. Rhoslyn zelf moet nog wel effe wennen hier, want ze heeft het helemaal naar haar zin gehad met haar nieuwe geliefde en de goede zorgen van zijn eigenaars. Dus, ongeacht of het wat wordt tussen die twee, zij heeft een prachtig uitje gehad en dat pakt niemand haar meer af ☺!
Dank je wel Xanthoz, Sandra en Richard voor het aangename verblijf, het goede gezelschap en de warmte en goede zorgen!!!
En nu… rest ons niets anders dan deze eerste spannende weken door te komen en te hopen en te duimen: zal ze wel of zal ze niet……?!


NB: nog even een klein boekje open over Xanthoz ☺: hij is niet alleen mooi en een fantastische lieverd en knuffel, maar hij is ook het tegendeel van fotogeniek! Ik heb nog niet één foto van hem kunnen nemen, of zelfs maar een foto van hem gezien, die hem ook maar een beetje recht doet… Hij is er een ster in om op het juiste moment zijn ogen dicht te doen en er een beetje als een sufkop uit te zien en vooral ook om niemand een goede indruk te geven van zijn fraaie Norenkop en –ogen!
Tja, ’t is niet anders, alwie hem niet in levenden lijve heeft gezien, zal het moeten doen met een paar min of meer gelukte plaatjes – een ‘karikatuur’ van zijn indrukwekkende uiterlijk ☺! We zullen het ermee moeten doen ☺…!!!


prinsesje heeft het prinsheerlijk...